اردوی مشهد2

همه همسفران مشهد باید صبح روز دوشنبه سوم فروردین پس از صرف صبحانه در منزل ساعت 7:30 روبروی مسجد قدس باشند.  

از حضور دوستانی که 3 مورد وسایل الزامی اردو را به همراه نداشته باشند جلوگیری به عمل می آید.  

در ضمن مایو به وسایل اردو اضافه شده است.  

طبق گزارش هواشناسی انتظار میرود در مشهد با هوای سردی روبرو شویم. لذا از دوستان خواهشمندیم لباس گرم همراه خود بیاورند.

ساعت بازگشت از مشهد و رسیدن به منزل حدود 2:30 بامداد روز هشتم فروردین خواهد بود.

اسامی همسفران سفر مشهد

با سلام وعرض تبریک به مناسبت ولادت رسول اکرم و امام صادق (ع) 

اسامی دوستان همسفر :

۱-محمد جواد نوروزی      ۲-علی اصغر بروجردی         ۳-محمد صفری مقدم 

۴-حسین صفری مقدم    ۵-مسعود دهقانیان            ۶-امیر حسین حکمی 

۷-محمد حسین یگانه     ۸-سید حسین احمدی        ۹-مهدی زمانی 

۱۰-مسعود عابدینی      ۱۱-علی اصغر گلشنی        ۱۲-اسماعیل وحدانی 

۱۳-حسن احمد زاده      ۱۴-پیمان ابراهیمی            ۱۵-علی گلشن  

۱۶-علیرضا قاسمی       ۱۷-امیر احمد دستوری        ۱۸-علیرضا مسعودی        

19- شهریار چراغی

امکان هرگونه تغییر در این لیست وجود دارد. 

الم یان للذین امنو ان تخشع قلوبهم لذکر الله؟

یا من فی القبور عبرته

از مالک بن دینار سبب توبه‌اش را پرسیدند. گفت: دختر کوچکم را خیلی دوست داشتم. دخترم دوساله بود که مرد. خیلی غصه‌دار شدم.

یک شب جمعه شراب خوردم و بی‌نماز خوابیدم. خواب دیدم قیامت شده و یک افعی بزرگ و سیاه افتاده دنبال من. فرار کردم به سمت جهنم! پیرمردی را بین راه دیدم. گفتم: به من کمک کن. گفت: نمی‌توانم، ضعیفم، برو به سمت کوه.

.... دختر خردسالم به فریادم رسید. گفت: راه نجات یاد خدا و بندگی اوست. «الم یأن للذین آمنوا أن تخشعَ قلوبُهُم لذکر الله؟!» دخترم گفت: آن افعی اعمال بد تو بوده، قوی و بزرگ. آن پیرمرد اعمال خوبت، فرتوت و ضعیف.

مالک بن دینار می‌گوید: بیدار شدم و بیدار شدم.

                                               (معاد و قیامت، داستان‌های شهید دستغیب، ج2، ص17)

یا من فی الممات قدرته

وسایل مورد نیاز اردوی مشهد

   

رضایت‌نامه (برای اعضای جلسات باقرالعلوم(ع) و زین العابدین(ع)) 

کارت شناسایی (الزامی برای همه) 

توبه کنید تا بهره مند شوید

(وَأَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ یُمَتِّعْکُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى وَیُؤْتِ کُلَّ ذِی فَضْلٍ فَضْلَهُ وَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنِّیَ أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ کَبِیرٍ ) 

از پروردگار خویش آمرزش بطلبید؛ سپس بسوى او بازگردید؛ تا شما را تا مدت معینى، (از مواهب زندگى این جهان،) به خوبى بهره‏مند سازد؛ و به هر صاحب فضیلتى، به مقدار فضیلتش ببخشد! و اگر (از این فرمان) روى گردان شوید، من بر شما از عذاب روز بزرگى بیمناکم! 

(هود، ۳)

جلسه دوم مبحث ازدواج موقت

تاریخ: ۱۷/۱۲/87 

باحث: آقای نوروزی

حجم: ۲.۴۳ مگابایت 

مدت زمان:۵۰ دقیقه  

مخاطب: جلسه امیرالمومنین(ع)

برای دانلود دکمه زیر را فشار دهید و در صفحه جدید دکمه click here to download file را کلیک کنید:   

EzdevajeMovaqqat2.amr

استخر و سالن فوتبال

استخر: 

چهارشنبه 21/12/87 ساعت 20 روبروی دانشگاه امام صادق(ع) 

قیمت 3500 تومان 

اضافه شدن یک جلسه سالن فوتبال:   

پنج شنبه 22/12/87 ساعت 17:45 

اردوی مشهد1

زمان رفت: دوشنبه 3/1/88 ساعت 7:30 صبح 

زمان برگشت: جمعه 7/1/88 ساعت 11 شب 

قیمت اردو: 25000 تومان 

زمان ثبت نام فقط تا دوشنبه 19 اسفندماه

قرائت وحی

یا من کِتابُه مُحکم

رسول خدا(ص) فرمود: قرآن را روشن و شمرده بخوانید و مثل شعر، به شتاب و بریده بریده نخوانید. در شگفتی‌های آن درنگ کنید. دل را با آن به تپش و حرکت درآورید  و تمام تلاش شما این نباشد که به آخر سوره برسید!

 (نوادر رواندی، ص30)

امام خمینی(ره) ماه رمضان که نجف بودند هر سه روز یک دوره قرآن را ختم می‌کردند! در جماران به خاطر کهولت هر ده روز یک بار! و در ایام سال ماهی یکبار. می‌فرمودند: هر کس از آدمیت سر در بیاورد وآدم بشود باید دائم قرآن بخواند. ایشان دقیق سر ساعات معین روزی هفت مرتبه قرآن می‌خواندند!

(برداشت‌هایی از سیره امام، ج2، ص28)

یا من قُرآنُهُ مَجید

آخرین سالن فوتبال سال 87

طبق قرارداد برنامه سالن فوتبال هفته آینده (16/12) آخرین سالن فوتبال سال 87 خواهد بود. ان شاء الله ادامه این برنامه بعد از تعطیلات نوروزی برقرار خواهد بود.

شب و باران و نماز

باز امشب هوس گریه پنهان دارم   

--------------------------------

میل شبگردی در کوچه باران دارم 

----------------------------------  

کسی از دور به آواز مرا می‌خواند  

--------------------------------- 

از دل این شب پر راز مرا می‌خواند 

--------------------------------

طینت آدمی

Cوَ لَئِن أذَقنَا الإنسَانَ منّا رَحمهً ثُمَّ نَزَعنَاها مِنهُ انّهُ لَیَئُوسٌ کَفُور و لَئِن أذَقنَاهُ نَعمَاءَ بعد ضَرّاء مَسَّتهُ لَیقولنَّ ذَهَبَ السَّیِّئاتُ عَنِّی إنَّهُ لَفَرَحٌ فَخُورٌB

و اگر ما بشر را به نعمت و رحمتی برخوردار کردیم سپس آن نعمت را از او بازگرفتیم سخت به خوی نومیدی و کفران درافتد و اگر او را به نعمتی پس از محنتی برسانیم حتما خواهد گفت که دیگر روزگار رحمت و رنج من سرآمده و سرگرم شادمانی و فخرفروشی گردد. 

                                                                     «هود، 9 و 10»