یاران حسین (ع)

سعید خود را جلوی امام علیه‏السلام قرار می‏داد، حضرت به هر سوی می‏رفت او پیش رویش می‏ایستاد. وی آن‏قدر این عمل را ادامه داد، تا به زمین افتاد برخی از مورّخان نوشته‏اند: وقتی به زمین افتاد، غیر از زخم‏های شمشیر و نیزه‏ها سیزده تیر بر بدنش نشسته بود. 

حنظله نیز وقتی اکثر یاران حضرت به شهادت رسیدند، خود را جلوی اباعبدالله علیه‏السلام قرار داد و با صورت و گلویش تیر و نیزه و شمشیرها را از آن بزرگوار برمی‏گردانید 

عمروبن قرظه هم چندین بار این عمل را تکرار کرد به طوری که از کثرت زخم، بدنش سست شد. در آن حال، رو به حضرت کرد و گفت: آیا به عهد خود وفا کرده‏ام؟ حضرت فرمود: بلی تو در بهشت پیشاپیش من خواهی بود....» آن‏گاه بر زمین افتاد و به شهادت رسید.