فرزندانتان را بر روش و آداب خویش مجبور مسازید ؛ زیرا آنان برای زمانی دیگر جز زمان شما آفریده شده اند.
امام علی (ع)
خدمت میهمانان عزیز نروژی و کانادایی که وقت زیادی برای بازدید از وبلاگ ما اختصاص دادند سلام عرض می کنیم .
سگرمههاش تو هم بود. چپچپ نگاهم میکرد. لباس زرد تناش بود و سرش را از ته تراشیده بودند. ایستاده بود و دستانش را روی سینه جمع کرده بود. با زبان بیزبانی میگفت اگه برگردم، پوست از سرتان میکنم.
وحید گفت: یک هفته پیش نامهاش آمد. این عکس را برای دسته شما فرستاده. تو نامهاش نوشته پاش به اینجا برسد حسابی از خجالتتان در میآید. نوشته یک آشی برایتان میپزد که یک وجب روغن روش باشد. ببینم مگر چکارش کردید اینقدر از شماها شاکی شده؟
به زحمت خندیدم و گفتم: شوخی کرده. پیرمرد خوشمشرب و مهربانیه. عموته، خودت که میشناسیش. ما هم با عرض معذرت بهش میگفتیم عمو پفکی!
خدایا
من چیزی در کلبه حقیرانه خویش دارم
که تو در عرش کبریایی خویش نداری!!!
من چون تویی دارم و تو چون خودی نداری.
دو چیز است که اگر دیدگان بر آن خون بگریند
تا به مرز کوری برسند
به یک دهم سزایشان نرسیده اند :
از دست دادن جوانی و جدایی دوستان
برگرفته از دیوانی منسوب به امیر مومنان علی (ع)