عصر جمعه توی ایوون میشینم مثل قدیما

 

عصر یک جمعه ی دلگیر ، 
دلم گفت بگویم، بنویسم،
که چراعشق به انسان نرسیدست،
چراآب به گلدان نرسیدست، 
وهنوزم که هنوز است،
غم عشق به پایان نرسیدست، 
بگوحافظ دلخسته زشیرازبیابید، 
بنوسیدکه هنوزم که هنوزست،
چرایوسف گمگشته به کنعان نرسیدست 
وچراکلبه ی احزان به گلستان نرسیدست، 
عصر این جمعه ی دلگیر
،وجودتوکنار دل هربیدل آشفته شود حس 
توکجایی گل نرگس؟؟