گناه کردنم به خاطر ستارالعیوبی توست

خدایا...  

اگر دیگرى جز تو بر گناهم آگاه مى شد آن گناه را انجام نمى دادم و اگر از زود به کیفر رسیدن مى ترسیدم باز هم خوددارى مى کردم و اینکه با این وصف گناه کردم نه براى آن بود که تو سبکترین بینندگانى و یا بى مقدارترین مطلعین هستى بلکه براى آن بود که تو اى پروردگار من بهترین پوشندگان و حکم کننده ترین حاکمان و گرامى ترین گرامیان و پوشاننده عیوب و آمرزنده گناهانى. گناه را به کرمت مى پوشانى و کیفر را به واسطه بردباریت به تاءخیر اندازى پس تو را ستایش سزا است بر بردباریت پس از دانستن و بر گذشتت پس از توانایى داشتن و همین گذشت تو از من مرا وادار کرده و دلیر ساخته بر نافرمانیت و همان پرده پوشیت بر من مرا به بى شرمى واداشته و همان معرفتى که من به فراخى رحمتت دارم و بزرگى عفوت مرا بدست زدن به کارهاى حرام شتابان مى کند اى بردبار اى بزرگوار اى زنده و اى پاینده اى آمرزنده گناه اى پزیرنده گناه اى بزرگ نعمت اى دیرینه احسان کجاست پرده پوشى زیبایت ؟   

                                                             (فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی)