یتیم نوازی

یاذخر من لا ذخر له

«این گردنبند که یادگار ازدواجم است را به خاطر محبت شما به شما هدیه می‌کنم.» این نامه را معملی مسیحی از ایتالیا به همراه گردنبندی برای امام(ره) فرستاده بود. چند روز بعد دختر بچه‌ای دو سه ساله را خدمت آقا آوردند که پدرش در جنگ مفقودالاثر شده بود. امام(ره) او را روی زانو نشاند و صورت به صورتش گذاشت، دست بر سرش کشید و با او حرف زد. کودک خندید و امام آن گردنبند را خود بر گردن او انداخت. خوشی‌اش بیشتر شد.

(سرگذشت‌های ویژه از زندگی امام(ره)، ج5، ص66)

یا حرز من لا حرز له