آنگاه که مرگ فرارسد

Cوَ جَاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالحْقِّ  ذَلِکَ مَا کُنتَ مِنْهُ تحَید‏...‏‏لَّقَدْ کُنتَ فىِ غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا فَکَشَفْنَا عَنکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ‏B

وقتى شدائد مرگ بحق فرا رسید (آن گاه به او میگویند) این همان مرگى است که تو از آن یک عمر دورى مى‏کردى... (به او میگویند) تو از این (روز)، سخت غافل بودى اکنون پرده غفلت از (جلوى چشم) تو برداشتیم و دیدگان تو امروز حقیقت‌بین شده است.                                                                                 «ق، 19 و 22»