به والدینتان نیکی کنید

Cوَ وَصَّیْنَا الْانسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا 

حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَ وَضَعَتْهُ کُرْهًا  وَ حَمْلُهُ وَ فِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شهَْرًا  حَتىَّ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبّ‏ِ أَوْزِعْنىِ أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتىِ أَنْعَمْتَ عَلىَ‏َّ وَ عَلىَ‏ وَالِدَىَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَئهُ وَ أَصْلِحْ لىِ فىِ ذُرِّیَّتىِ  إِنىّ‏ِ تُبْتُ إِلَیْکَ وَ إِنىّ‏ِ مِنَ الْمُسْلِمِینَ

أُوْلَئکَ الَّذِینَ نَتَقَبَّلُ عَنهُْمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُواْ وَ نَتَجَاوَزُ عَن سَیَِّاتهِِمْ فىِ أَصحَْابِ الجَْنَّةِ  وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِى کاَنُواْ یُوعَدُونَB

و انسان را درباره پدر و مادرش به نیکى سفارش کردیم. مادرش با تحمل رنج و زحمت او را باردار شد و با رنج و زحمت او را زایید. و دوران باردارى و باز گرفتنش از شیر سى ماه است، تا زمانى که به رشد و نیرومندى خود و به چهل سالگى برسد، گوید: پروردگارا! به من الهام کن تا نعمتت را که بر من و پدر و مادرم عطا کرده‏اى سپاس گزارم، و کار شایسته‏اى که آن را مى‏پسندى انجام دهم و ذریه و نسل مرا براى من صالح و شایسته گردان که من به سوى تو بازگشتم و به یقین از تسلیم شدگان توام.

اینان‏اند کسانى که ما از آنان بهترین اعمالى که انجام داده‏اند مى‏پذیریم، و از گناهانشان در زمره اهل بهشت در مى‏گذریم [خدا وعده داد] وعده درست و راست که همواره به آن وعده داده مى‏شدند.

«احقاف، 15 و 16»